U bent hier: training » exterieur begeleiding

Exterieur begeleiding...
 
Zelfs een paard heeft een Zondags kloffie, speciaal voor de keuring. Abigail Ligthert van Arabian Fantasie in het Twentse Rijssen maken regelmatig Arabische Volbloedpaarden nog mooier dan ze al zijn. De Arabische hengst "Anthal" staat model. Kijk en bewonder de metamorfose.

Het model is de hengst Anthal, een nakomeling van de legendarische Komplekt. Stokmaat 1.58m. Bruin met vier hagelwitte voeten. Dat deze hengst altijd op zijn paasbest ten tonele moest verschijnen, spreekt voor zich. Anthal is meerdere keren uitgeroepen tot Nederlands Kampioen en heeft vier eerste premies op zak. En niet onbelangrijk, Anthal was ijdel en laat zich graag mooi maken.

Wassen
Het hele ritueel, want daar kunnen we gerust van spreken, begint vanzelfsprekend met een flinke wasbeurt. Dat is eigenlijk het halve werk. De paarden moeten na de poedelbeurt eerst opdrogen. Pas daarna begint het echte toiletteren.

Voeten opscheren
Het paard wordt geschoren, een zeer nauwkeurig karweitje. Scheren betekent namelijk niet met een machine het hele lichaam van de overtollige haren ontdoen. Anthal wordt op een aantal plekken geschoren, allereerst de voeten. Daar verwijderen we met het elektrische scheerapparaat alleen de witte haren. Van de zwarte haren, hoger op het been, blijven we af. "Als je dat scheert wordt het heel lelijk grijs".
"Bij een paard dat drie witte voetjes en een zwarte heeft, scheer je bij het zwarte voetje ook het vetlokje en de kroonrand. Anders zijn de haren te lang en lijkt het nog niet mooi. Bij het achterbeen is het even oppassen geblazen in de buurt van de lange staart. We werken in het apparaat met mesjes van ongeveer drie millimeter lengte die ook de staartharen zonder probleem meescheren. Daarom leggen we een knoop in de staart. "Anders ligt-ie zo op de grond en dat is zonde".

 

Manen millimeteren
Na de voeten zijn de manen aan de beurt. De Maantop, vanaf de oren tot ongeveer 20 centimeter halverwege de manenkam, wordt rigoureus gemillimeterd. "Dan komt zijn hals voor de jury veel mooier uit". Voor dit werk gebruiken we veel fijnere mesjes van 0,5 millimeter. Eerst wordt de nek bovenop onder handen genomen, daarna halen we ook de haren aan de zijkant van de manenkam weg zodat, "Hij een mooi recht lijntje krijgt". Alleen het laatste stukje, wordt in tegengestelde richting, van schoft naar oren, geschoren. Daarbij moet de persoon die het scheerapparaat hanteert wel even de manen plat houden. Zo voorkomt hij dat er steeds meer manen worden weggeschoren. Tegenwoordig wordt de manenkam steeds vaker in de natuurlijke staat behouden.

Oren scheren
De oren nemen aanzienlijk meer tijd in beslag. Ook die worden geschoren. Tot een paar jaar geleden mochten de eigenaren van Arabische volbloeden de luisterorganen helemaal uitscheren voor een show of keuring, maar onder de regels van de overkoepelende organisatie voor dit ras is dat inmiddels verboden. In de oren zitten namelijk haren die voor het paard onmisbaar zijn. Bij het volledig uitscheren gaan deze haren verloren. De oren scheren mag nog wel, maar onder strikte beperkingen. Het paard moet er zo natuurlijk uit blijven zien op een keuring, aldus het disciplinair comité dat dergelijke zaken beoordeelt. In een enkel Amerikaans blad zijn de excessen op dit terrein nog wel te bewonderen.

Plukje handhaven
Voor de oren pakt men weer de langere mesjes van drie millimeter. Daarmee scheert hij slechts het randje van de oren weg. Het plukje boven op de oren laat hij bewust ongemoeid. Abigail Ligthert licht toe: "Door dat plukje te laten zitten zien de oren er langer en sierlijker uit. De vorm van de oren is op deze manier goed te zien en daardoor wordt het oor mooier."
Bij een makkelijk paard dat het hoofd keurig stil houdt, is het scheren van de oren geen enkel probleem. Er zijn evenwel paarden die dat niet doen. Bij die paarden is het wijs om het oor dicht te knijpen. Alles wat nu naar buiten steekt, mag worden afgeschoren. Beweegt het paard toch zijn hoofd, dan is er geen risico dat het scheerapparaat naar binnen schiet en te veel meeneemt.

Hoofd scheren
Dan is het hoofd aan de beurt. Men scheert een driehoek tussen de maantop en de ogen. Met zoveel mogelijk gelijkmatige bewegingen van beneden naar boven krijgt de driehoek vorm. De ogen niet meenemen, want die krijgen zodadelijk een aparte behandeling. Bovendien is het scheerapparaat te groot om het fijne werk rond de ogen te kunnen doen. De driehoek is klaar, op de baardharen na. De haren tussen de wangen en de mond moeten er ook aan geloven, evenals de dos aan de onderkant van de kaken. Van de haren op de wangen zelf blijft men af. Over het neusbeen scheert hij in de richting van de neus; de driehoek verandert in een ruit. Hier geldt hetzelfde als bij de oren: pas op voor de tastharen bij de neusvleugels, die moeten blijven zitten.

 

Ogen scheren
Verder met de ogen. Hoe krijgen we die mooie, zwarte omlijnde ogen die je altijd op Arabieren plaatjes ziet? Allereerst door scheren, althans bij paarden die op die plek een zwarte huid hebben en geen pigmentverlies. Bij Anthal wel, daar kan het. Met een vlijmscherp mesje dat door duizenden mannen elke ochtend wordt gehanteerd, haalt hij de haren op de oogbol weg, de tastharen moeten gespaard blijven. Onder de bruine haren verschijnt inderdaad een gitzwarte huid. Met duim of vingen houdt hij het ooglid dicht, de huid moet strak gespannen zijn. Een plooi staat synoniem voor een snee. Een waarschuwing is wellicht op zijn plaats. Probeer dit niet zelf! "Je moet er oefening en gevoel in hebben", zegt Abigail. "Bovendien doe ik het niet bij elk paard. Bij dieren die echt te onrustig zijn gaat het niet. Voor je het weet is het oog beschadigd. Meestal doe ik dit in alle rust. Ik wil er dan ook niemand bij hebben zodat ik me goed kan concentreren op het werk". Na het scheren smeert Abigail er altijd wat zalf op. "Omdat de huid rond de ogen na de behandeling vaak schraal is."

Napoetsen
Na het scheren eerst maar eens alle lossen haartjes verwijderen. Abigail gebruikt voor de huid een zachte borstel, de manen en staart pluist ze uit en haalt er een borstel doorheen. Vergeet de voorpluk niet, ook die moet er verzorgd uitzien. Om de vacht echt mooi te krijgen, gebruikt ze niet meer dan een stofdoekje waar ze het paard even mee 'napoetst'. Het achterwerk, in plat Hollands zijn kont, wordt gereinigd met wat babyolie. "Als hij in de keuringsbaan zijn staart erop zet, moet de poeperd wel schoon zijn", lacht Abigail.

Glansspray
Uit de 'cosmeticakist' haalt de eigenaresse van de hengst een spuitbus te voorschijn: glansspray (Final touch). Gaat hij mooi van glimmen. De hele vacht, behalve het hoofd wordt met de spray behandeld. Abigail: "De spuitbus moet je op zo`n twintig centimeter afstand van het lichaam houden, anders krijg je allemaal vlekken." Het goedje geeft Anthal nu een soort metallic-achtige gloed op zijn lichaam, Verblindend. De staart kan ook gewoon met de spuitbus worden gedaan, maar het hoofd vergt speciale maatregelen. Het is niet aan te bevelen om het hoofd te sprayen, omdat de vluchtige vloeistof dan in de ogen terecht kan komen. Voor het hoofd doet Abigail wat spray op de eerdergenoemde stofdoek en wrijft ze het gelaat van haar lieveling mee in.

Oogschmink
Dan komen de ogen aan de beurt voor een likje make-up, in dit geval een potje 'highlighter'. Het is een soort vet dat boven de ogen en op de jukbeenderen wordt aangebracht. Deze delen, die al zwart of heel donker zijn van zichzelf, worden door het glansvet nog donkerder en gaan nog meer afsteken tegen de rest van het hoofd. Het vet dient overigens tevens uitstekend als haargel. De lok op het voorhoofd blijft bijkans in windkracht tien nog zitten met deze gel in het haar. De highlighter is puur om hier en daar accenten aan te leggen. Ogen, jukbeenderen en een klein beetje op de neusvleugels. Vroeger mochten de eigenaren of de mensen die de paarden voorstelden op shows of keuringen ook zwart vet gebruiken. Dat werd vooral gebruikt bij schimmels die mede daardoor uitpuilende zwarte ogen kregen. Onder de nieuwe regels is dat evenwel verboden.

 

Hoefvet
Ook het lakken van de hoeven mag niet meer. Tegenwoordig mogen de hoeven slechts met normale blanke hoefvet worden ingesmeerd voor de keuringen.

Kledij
Het stalhalster wordt vervangen door het flinterdunne, maar ijzersterke showhalster en de hengst is klaar. De voorbrenger dient eveneens netjes, het liefst in wit, in de ring te verschrijnen. Klaar voor de show!!!

Bron: BIT nummer 25, uitgave Mei 1997
Tekst: Jeroen Mulder
Fotografie: Theo Tangelder

Tot slot...

Een maantop vol geluk

Veel mensen vinden de Arabier het toonbeeld van gratie en schoonheid. Zo is het ras, volgens de sagen en legendes uit Perzie, ook bedoeld. In de Encyclopedie van het Paard staat de volgende verklaring voor het ontstaan van het ras: "Toen God het paard wilde scheppen, sprak Hij tot de wind uit het zuiden. Hij zei tegen de wind: ik wil van jou een paard maken. Condenseer. De wind gehoorzaamde en condenseerde. De aartsengel Gabriel verscheen onmiddellijk, nam een handvol condens en gaf het aan God die een bruin dier maakte en zei: ik noem je paard. Ik maak een Arabier van je en geef je de bruine kleur van de mier. Aan je maantop die tussen je ogen hangt, heb ik het geluk gehangen. Mensen zullen je volgen waar je ook gaat. Je zult net zo geschikt zijn voor de achtervolging als voor de vlucht. Op je rug ligt rijkdom. Toen merkte God het paard met het teken van overwinning en geluk, een witte ster midden op het voorhoofd."
 

De mens is blij met de schepping van de Arabier en doet er, vindingrijk als hij is, nog een schepje bovenop. Die toevoeging heet 'toiletteren'. De witte ster heeft plaatsgemaakt voor een geschoren driehoek.